توماس ادیسون | همیشه می‌دانسته‌ام چه می‌خواهم

از توماس ادیسون نقل شده است که (+):

«من هیچ کار ارزشمندی را از سر تصادف انجام ندادم،

و نیز هیچ‌یک از اختراعاتم، حتی به شکل غیرمستقیم، حاصل تصادف نبوده؛ البته جز گرامافون.

همواره این طور بوده که تشخیص داده‌ام دستاورد خاصی برایم ارزشمند است،

دنبالش رفته‌ام و آن‌ قدر تلاش پشت تلاش و آزمون پشت آزمون انجام داده‌ام تا نهایتاً به نتیجه رسیده‌ام.»

جملهٔ ادیسون، جدا از این که اهمیت پشتکار و هدفمند بودن را یادآوری می‌کند، نکتهٔ آموزندهٔ ظریفی هم دارد. او مراقب است که گزارهٔ مطلق نگوید. حواسش بوده که حرفش یک استثناء دارد و بلافاصله به آن اشاره می‌کند. اگر اشاره به گرامافون (در واقع: فونوگراف) در حرف‌هایش نبود، این جمله‌ها بیشتر شبیه «ادعا» می‌شدند تا «گزارش.»

پیشنهاد برای مطالعه:

توماس ادیسون در تلاش برای شنیدن صدای ارواح

#نقل قول  #توماس ادیسون

استخدام به سبک توماس ادیسون

به نظر شما اگر توماس ادیسون می‌خواست کسی را به عنوان مدیرعامل انتخاب کند، مهم‌ترین معیارش چه بود؟

پاسخ به این پرسش دشوار نیست. او در سال ۱۹۲۱ وقتی می‌خواست افرادی را برای جایگاه مدیریتی انتخاب کند، فهرستی متشکل از ۱۴۱ سوال تنظیم کرد و از تک‌تک داوطلبان پاسخ آن سوال‌ها را پرسید. سوال‌ها از جنس اطلاعات عمومی بودند و هیچ چیزی جز حافظه را تست نمی‌کردند.

مثلاً این‌که کدام کشور و کدام شهر بهترین عدسی‌های نوری را درست می‌‌کند؟ و یا این‌که جین را چه کسی اختراع کرد؟ وزن هوا در اتاقی با ابعاد ۱۰ در ۲۰ در ۳۰ چقدر است؟ (انتظار می‌رود چگالی هوا را حفظ باشید).

ادیسون معتقد بود که: «حافظه‌ی قوی لزوماً به این معنا نیست که مدیری قوی خواهید شد. اما حافظه‌ی ضعیف نشان می‌دهد که مدیری قوی نخواهید شد.»

جالب این‌جاست که یکی از شرکت‌کنندگان چنان حافظه‌ای داشت که توانست تمام ۱۴۱ سوال ادیسون را به خاطر بسپارد. این فرد بعداً در مصاحبه با نیویورک تایمز به شدت از ادیسون انتقاد کرد و گفت این سبک سوال کردن احمقانه است و هیچ چیزی را مشخص نمی‌کند (+).

استخدام به سبک توماس ادیسون

چند پیشنهاد برای مطالعه:

توماس ادیسون در تلاش برای شنیدن صدای ارواح

توماس ادیسون و نگاه به آینده صنعت برق

زندگینامه توماس ادیسون

#مدیریت منابع انسانی  #توماس ادیسون