چگونه دنیا را تغییر دهیم؟

«دنیا را چگونه باید عوض کرد؟ اتاق به اتاق.

از کدام اتاق شروع کنیم؟ اتاق خودمان.»

این حرف پیتر بلاک است. در نگاه اول شبیه همان توصیهٔ کلیشه‌ای همیشگی است که تغییر را از خودمان آغاز کنیم. یا شکل دیگری از آن حرف معروف که در جوانی می‌خواستم دنیا را تغییر دهم و اکنون به اینجا رسیده‌ام که خودم را تغییر دهم.

پیتر بلاک هم تقریباً چنین چیزی می‌گوید. او نمی‌خواهد مخاطبش را به عوض کردن کل شهر و جهان تشویق کند. از سوی دیگر قصد ندارد پیشنهادش را به بازی‌های درونی و تغییر در درون محدود کند.

به همین علت، چنان‌که در بسیاری از نوشته‌هایش به اهمیت جامعه‌های کوچک پرداخته، این‌جا هم نقطهٔ شروع جالبی را پیشنهاد می‌کند: به اتاق خود نگاه کنید. به کسانی که دور و برتان هستند. به آن‌هایی که بیشترین و نزدیک‌ترین تماس‌ها را با آن‌ها دارید. جمع کوچک خودتان را چنان بسازید که آرزو دارید جامعهٔ بزرگ‌تان باشد.

از میان آثار پیتر بلاک کتاب مشاوره مدیریت او در متمم معرفی شده است:

کتاب راهنمای مشاوره بی‌نقص

#نقل قول   #توسعه فردی   #سبک زندگی

درباره عوارض تنهایی | ساعت چهار صبح به چه کسی زنگ می‌زنید؟

مارتین سلیگمن از بنیانگذاران روانشناسی مثبت گرا در کتاب شکوفایی خود، عوارض تنهایی را در چند جمله خلاصه کرده است:

«آیا کسی در زندگی‌تان هست که اگر ساعت چهار صبح مشکلی داشتید بتوانید به او زنگ بزنید و با او صحبت کنید؟

اگر پاسخ‌تان مثبت است،

انتظار می‌رود عمرتان طولانی‌تر از کسانی باشد که پاسخ‌شان به این سوال منفی است.»

معرفی کتاب شکوفایی

#روانشناسی   #سبک زندگی   #نقل قول

آیا پروژه های افزایش طول عمر انسان مفیدند؟

می‌دانیم که فعالان حوزهٔ تکنولوژی در دههٔ اخیر علاقهٔ ویژه‌ای به پروژه های افزایش طول انسان نشان داده‌اند. به عنوان مثال، زاکربرگ، جف بزوس و پیتر تیل، هر کدام در یک یا چند پروژه افزایش طول عمر انسان یا کند کردن فرایند پیری سرمایه گذاری کرده‌اند. در این میان ایلان ماسک نظر متفاوتی دارد.

مصاحبه ایلان ماسک درباره افزایش طول عمر انسان

او در پاسخ به سوال یک گزارش‌گر چنین گفته است (+):

«من فکر نمی‌کنم که تلاش برای افزایش قابل‌توجه طول عمر بشر کار درستی باشد.

نتیجهٔ چنین تلاشی، جامعه را به خفگی خواهد رساند.

چون واقعیت این است که اغلب انسان‌ها هرگز طرز فکر خود را تغییر نمی‌دهند و [با همان افکار ثابت خود] می‌میرند.

اگر انسان‌ها نمیرند، ما گرفتار اندیشه‌های قدیمی می‌مانیم و جامعه پیشرفت نخواهد کرد.»

او در ادامهٔ صحبت‌هایش بالا بودن متوسط سن سیاستمداران و ناتوانی آن‌ها از درک افکار نسل جدید را هم از جمله مشکلات عرصهٔ سیاست در جهان می‌داند.

مدل ذهنی | سبک زندگی

در پاراگراف فارسی متمم مطلبی از کیت جفری نقل کرده‌ایم که در آن بدبینی خود را به صنعت افزایش طول عمر ابراز کرده است. آن مطلب را می‌توانید به عنوان مکمل این بحث بخوانید:

من از افزایش طول عمر انسان‌ها نگرانم

کدام کشور برای مردن مناسب‌تر است؟

#نقل قول   #سلامت   #تکنولوژی   #سبک زندگی  #افزایش طول عمر

مالی رفتاری در زندگی روزمره | جریمه داده‌ام اما ناراحت نیستم!

ریچارد تیلر از دانشمندان مطرح مالی رفتاری خاطرهٔ جالبی را از یکی از همکاران سابق خود نقل می‌کند (+).

او می‌گوید یکی از همکارانش که خود را فردی بسیار منطقی و عقلایی می‌دانسته، از روشی ابتکاری برای کاهش ناراحتی‌ها و حرص‌ خوردن‌ ناشی از باخت‌های مالی روزمره استفاده می‌کرده است.

او اول سال با خود قرار می‌گذاشته که من فلان مبلغ را برای فلان خیریه کنار می‌گذارم و آخر سال به آن‌ها می‌دهم. اما هر هزینهٔ ناخواستهٔ ناراحت‌کننده‌ای (در مقیاس متعارف روزانه) به من تحمیل شد، آن را از بودجه‌ای که برای خیریه در نظر گرفته‌ام کم می‌کنم. مثلاً اگر به خاطر سرعت غیرمجاز یا هر مسئلهٔ دیگری جریمه شدم، آن عدد را از بودجهٔ خیریه کم می‌کنم و آخر سال، هر چه ماند به خیریه می‌دهم.

به این شیوه برای باخت‌های کوچک روزمره حرص نخواهم خورد.

مستقل از این که این رفتار را بپسندید یا نه، این الگوی رفتاری مثال خوبی از حسابداری ذهنی است (قبل از این که به منبر نصیحت بروید که نباید از پول خیر دزدید، به خاطر داشته باشید که این احتمال وجود دارد که چنین فردی پیش از چنین قراری اساساً هیچ پولی به آن خیریه نمی‌داده است).

اگر چنین بحث‌هایی برایتان جذاب است می‌توانید درس‌های حسابداری ذهنی و روانشناسی پول را در متمم بخوانید:

حسابداری ذهنی

روانشناسی پول

#اقتصاد   #سبک زندگی   #نقل قول

اصول ارگونومی را در استفاده از لپ تاپ جدی بگیریم

آن‌قدر دربارهٔ توجه به اصول ارگونومی در استفاده از لپ تاپ گفته‌اند، هر حرفی برای همهٔ ما تکراری است. می‌دانیم که لپ‌تاپ، پیش از هر چیز، با این هدف طراحی شده که جابه‌جایی آن آسان باشد. به همین علت، وزن و حجم کم و به‌طور کلی، طراحی فشرده، مهم‌ترین ویژگی لپ‌تاپ است.

این طراحی دشواری‌های متعددی را برای بدن انسان ایجاد می‌کند. مثلاً اگر لپ‌تاپ را در ارتفاع پایین قرار دهید، دست‌تان فشار کمتری تحمل می‌کند، اما فشار بیشتری به گردن‌تان وارد می‌شود و اگر لپ‌تاپ را در ارتفاعی بالاتر قرار دهید، فشار روی گردن‌تان کم می‌شود، اما دست‌تان نیرو و تنش بیشتری را تحمل خواهد کرد. مشکل دیگر هم این است که طراحی لپ‌تاپ به گونه‌ای است که ما هنگام کار با آن، ناخودآگاه کمی به سمت جلو و پایین خم می‌شویم.

کاهش برخی از این فشارها ساده نیست. اما برخی دیگر از آن‌ها را می‌توان با اندکی دقت رفع کرد. در این راستا، کلیپ قدیمی زیر – که البته همهٔ نکات مطرح شده در آن را می‌دانیم – می‌تواند یادآوری خوبی باشد (منبع):

توضیح پایانی این که اگر هیچ‌یک از اصول بالا را هم رعایت نمی‌کنید، حداقل یک کار ساده را فراموش نکنید. چند بار در روز، بایستید و شانه‌های خود را به حالتی که انگار می‌خواهید «چه می‌دانم» یا «به من چه» را نشان دهید، به سمت بالا حرکت دهید. مشابه همین کار، چند مرتبه حرکت دادن شانه‌ها به سمت عقب هم می‌تواند مفید باشد.

#سبک زندگی   #سلامت    #ویدئو

بحران کاهش جمعیت | سوراخ کردن راه حل نیست

همان‌طور که می‌دانید، تعدادی از کشورهای جهان، با بحران کاهش جمعیت روبه‌رو هستند. ده کشور زیر، در صدر فهرست بحران کاهش جمعیت قرار دارند. عددهایی که داخل پرانتز آمده، نشان می‌دهد که این کشورها تا سه دههٔ بعد، چند درصد از جمعیت امروزشان را از دست می‌دهند (+):

بلغارستان (۲۳٪)، لیتوانی (۲۲٪)، لاتویا (۲۲٪)، اوکراین (۲۰٪)، صربستان (۱۹٪)، بوسنی و هرزگوین (۱۸٪)، کرواسی (۱۸٪)، مولدوا (۱۷٪)َ، ژاپن (۱۶٪) و آلبانی (۱۶٪).

همان‌طور که می‌بینید، بیشتر این کشورها در اروپای شرقی قرار دارند. تجربهٔ سختی زندگی در دوران کمونیستی و فشارهای اقتصادی پس از فروپاشی شوروی از جمله علت‌هایی است که مردم این کشورها رغبت کافی به فرزندآوری ندارند.

بحران کاهش جمعیت

کشوری که فهرست بالا را ناهمگون کرده، ژاپن است. این کشور هم در سال‌های اخیر با بحران جدی کاهش جمعیت روبه‌روست. در حدی که یکی از سیاستمداران ژاپنی به نام توموناگا اوزادا در سال ۲۰۱۴ پیشنهاد کرد کاندوم‌های سوراخ در بین کاندوم‌ها قرار داده شده و بی‌خبر، در اختیار زوج‌های جوان قرار بگیرد تا نرخ فرزندآوری بهتر شود (+). ایده‌ای که با نقد جدی مردم و سایر سیاست‌مداران روبه‌رو شد.

ژاپن هم مثل سایر کشورهایی که در فهرست بالا آمده، مشوق‌های مختلفی برای افزایش میل مردم به فرزندآوری در نظر گرفته است. اما این مشوق‌ها چندان تأثیر نداشته‌اند. مشکل اصلی در ژاپنِ امروز این است که شغل ثابت با درآمد مناسب، به اندازهٔ کافی موجود نیست و اکثر مردم به کارهای پاره‌وقت یا شغل‌های موقت مشغول‌اند. همین باعث می‌شود که سیاست‌ها و مشوق‌ها بی‌اثر باقی بمانند (+).

در همهٔ کشورها، یکی از دغدغه‌های دولتمردان و سیاست‌گذاران، تغییرات جمعیتی (دموگرافیک) است. این تغییرات می‌توانند ساختار اقتصادی و سیاسی کشور را تغییر داده و ثبات جامعه را به هم بزنند. در کنار سیاستمداران، فعالان کسب و کار هم دائماً به تغییرات دموگرافیک نگاه می‌کنند تا فرصت‌های تازه‌ای برای کسب و کار خود بیابند. در درس زیر، مفهوم دموگرافی را بیشتر توضیح داده‌ایم:

دموگرافی چیست؟

#اقتصاد   #سبک زندگی

کدام کشور برای مُردن بهتر است؟

این سوال برای بسیاری از انسان‌ها مطرح است که: «بهترین کشور برای زندگی کجاست؟»

اما سوال دیگری هم وجود دارد که به همان اندازه اهمیت دارد: «بهترین کشور برای مردن کجاست؟»

انسان‌ها حق دارند از یک مرگ آرام و با دغدغهٔ کم بهره‌مند شوند. به این معنا که مثلاً‌ اگر بیماری به زندگی‌شان پایان می‌دهد، پزشکان به درستی تشخیص دهند که بیماری‌شان چیست. هم‌چنین سیستم درمانی در کنارشان باشد و با فراهم آوردن امکان دسترسی به بهترین داروها و تجهیزات درمانی، به آن‌ها امنیت ذهنی دهد.

بیماری که روی تخت بیماری، آخرین روزهای زندگی‌اش را می‌گذراند، حق دارد انتظار داشته باشد که بیشترین محبت و شفقت را تجربه کند.

اما کدام کشورها در جهان از این نظر وضعیت بهتری دارند؟ کجا می‌توان مرگ آرام‌تری را تجربه کرد؟

نتیجهٔ تحقیقی که در این باره با همکاری محققان سنگاپوری و آمریکایی دانشگاه Duke انجام شده جالب است (+/+): انگلستان بهترین جا برای مردن است و پس از آن به ترتیب کشورهای ایرلند، تایوان، استرالیا و کره قرار گرفته‌اند.

در بین بیست کشور اول این فهرست، مغولستان، سری‌لانکا، لهستان، لیتوانی و کاستاریکا هم دیده می‌شوند.

شاید برایتان جالب باشد که آمریکا در این رتبه‌بندی در جایگاه ۴۳ (نزدیک میانمار و اکوادور)‌ قرار گرفته و عراق جایگاه ۶۸ را به خود اختصاص داده است.

ما در یکی از زنگ تفریح‌های متمم از دوستان متممی پرسیده‌ایم که چه آرزویی دارند که میل داشته باشند پیش از مردن برآورده شود:

پیش از آن‌که بمیرم

صنعت افزایش طول عمر

#سلامت #اقتصاد #سبک زندگی #افزایش طول عمر

۷۰۰۰ قدم | اهمیت پیاده روی را برای سلامت و طول عمر جدی بگیرید

همه می‌دانیم که پیاده‌روی یکی از فعالیت‌های ساده‌ای است که می‌تواند نقش مهمی در سلامت ما ایفا کند. اما وقتی می‌گوییم پیاده‌روی، منظورمان حدوداً چند قدم در روز است؟

احتمالاً عددی که معمولاً شنیده‌اید، ۱۰۰۰۰ قدم در روز است.

اما اخیراً مقاله‌ای در نشریهٔ Lancet منتشر شده که نشان می‌دهد ۹۰۰۰ قدم در روز برای افراد زیر ۶۰ سال و ۷۰۰۰ قدم در روز برای افراد بالای ۶۰ سال، برای این‌که ریسک مرگ – ناشی از انواع عوامل مرگ‌آور – به شکل چشمگیری کاهش پیدا کند کافی است (+).

این مقاله از روش متاآنالیز یا فراتحلیل استفاده کرده و ۱۵ تحقیق مختلف را بررسی و جمع‌بندی کرده است.

امیدواریم این کاهش کوچک (از ۱۰۰۰۰ قدم به ۹۰۰۰ و ۷۰۰۰) انگیزهٔ شما را برای گنجاندن پیاده‌روی در برنامه ریزی روزانه افزایش دهد.

سبک زندگی

در پاراگراف فارسی متمم مطلبی از ارلینگ کاگه دربارهٔ پیاده‌روی آورده‌ایم. هم‌چنین در مجموعهٔ عادت‌های زندگی، چندصد نفر از دوستان متممی، عادت‌ها و تجربه‌های خود را از پیاده‌روی مطرح کرده‌اند. فرصت خوبی است که این دو مطلب را هم مرور کنید:

در ستایش پیاده‌روی (ارلینگ کاگه)

عادتهای ما در زمینهٔ پیاده‌روی

#سلامت #سبک زندگی #پیاده روی

صنعت افزایش طول عمر

بررسی رفتارهای سرمایه‌گذاران بزرگ و پیشرو در دنیا نشان می‌دهد که بسیاری از سرمایه‌گذاران، صنعت افزایش طول عمر (Longevity) را یکی از فرصت‌های بزرگ آینده می‌دانند.

در حدی که می‌توان گفت: همان‌طور که سرمایه‌گذاران و پیشتازان تکنولوژی در دههٔ نود، ثروتمندان دو دههٔ اخیر را ساختند، کسانی هم که امروز در صنعت افزایش طول عمر سرمایه‌گذاری کرده‌اند، ثروتمندان دهه‌های پیش رو خواهند بود (+).

ما معمولاً صنعت افزایش طول عمر را با دو حوزهٔ «شناخت فرایند سالخوردگی» و «روش‌های حذف یا کمرنگ کردن بیماری‌ها» تصور می‌کنیم. اما این صنعت که گاهی آن را AgeTech می‌نامند (بر وزن FinTech و EdTech و …)‌ زیرشاخه‌های فراوانی دارد.

تغییرات دموگرافیک ناشی از افزایش طول عمر را می‌توان از زوایای مختلفی بررسی کرد.

کسانی که به سن بالا رسیده و هم‌چنان سلامت خود را حفظ کرده‌اند، نیازهای کاملاً متفاوتی دارند. آن‌ها با الگوهای متفاوتی سرمایه‌گذاری می‌کنند، پس صندوق‌های سرمایه‌گذاری خاص خود را می‌خواهند. سلیقهٔ سرگرمی‌شان احتمالاً با آن‌چه ما می‌شناسیم تفاوت خواهد داشت. پس یک پرسونای کاملاً جدید و ناشناخته را تشکیل می‌دهند.

آن‌ها به آموزش هم علاقه خواهند داشت. اما احتمالاً انگیزه‌هایشان از یادگیری متفاوت خواهد بود و انتظارات متفاوتی دارند.

شاید این دغدغه‌ها کمی دور از دسترس به نظر برسند. اما بررسی الگوی سرمایه‌گذاری در سیلیکون ولی و بسیاری از کشورهای توسعه‌یافته نشان می‌دهد که جریان‌های جدی سرمایه از هم‌اکنون به سمت این حوزه رفته‌اند.

حتی اگر افزایش طول عمر برای بسیاری از مردم جهان هنوز دور از دسترس باشد، می‌توان انتظار داشت برخی از نقاط جهان به مراکز دیر-زیستی (یا شاید: پیر-زیستی) یا Longevity Hub تبدیل شوند و در سال‌های پیش رو افراد ثروتمند، مهم‌ترین هدف رندگی خود را مهاجرت به این نقاط جهان قرار دهند.

آمریکا، انگلیس، چین، کره و هلند از جمله کشورهایی هستند که این صنعت را جدی‌تر از سایر نقاط جهان دنبال می‌کنند و روی آن سرمایه‌گذاری‌های بزرگی انجام داده‌اند (+).

سبک زندگی

در پاراگراف فارسی متمم مطلبی از کیت جفری نقل کرده‌ایم که در آن بدبینی خود را به صنعت افزایش طول عمر ابراز کرده است. آن مطلب را می‌توانید به عنوان مکمل این بحث بخوانید:

من از افزایش طول عمر انسان‌ها نگرانم

کدام کشور برای مردن مناسب‌تر است؟

#اقتصاد #تکنولوژی #سلامت #سبک زندگی #افزایش طول عمر

خوب‌ترین بخش زندگی یک انسان خوب

«خوب‌ترین بخش زندگی یک انسان خوب

لحظاتی است که

به رفتارهای مهربانانهٔ کوچک گذشته است؛

رفتارهایی که نه نامی بر آن‌ها گذاشته می‌شود

و نه قرار است نشانی از آن‌ها در خاطره‌ها بماند.»

الکساندار وولکات

فرصت خوبی است که نظرات و تجربه‌های متممی‌ها را دربارهٔ مهربانی‌های کوچک زندگی بخوانید و اگر ایده یا تجربه‌ای دارید، در آن‌جا ثبت کنید:

مهربانی‌های کوچک زندگی

#نقل قول #سبک زندگی