سیاست
ملت‌ها هیچ دوستی ندارند
۲ اردیبهشت, ۱۴۰۱ | نقل قول«ملت‌ها هیچ دوستی ندارند. هر آن‌چه هست، منافع است.»
این جملهٔ شارل دو گل را که تیم فیلیپس در کتاب در باب شهریار نقل کرده، به شکل‌های دیگری هم نقل کرده‌اند:
«دوستی مربوط به انسان‌هاست. برای کشورها فقط منفعت معنا دارد (+).»
«فرانسه هیچ دوستی ندارد. فرانسه، فقط به منافع خود فکر می‌کند (+).»
با وجود تفاوت در کلمات، هر سه جمله پیام واحدی دارند: در ارتباط میان کشورها، نمی‌توان و نباید روی دوستی حساب کرد. هر نوع تعامل و همکاری صرفاً باید بر پایهٔ منافع ملی انجام شود.
شبیه همین قاعده را به مذاکره‌کنندگان هم می‌آموزند. نه فقط در سطح ملی، بلکه در سطح سازمانی و حتی فردی نیز نباید دوستی را مبنای مذاکره قرار داد. مبنای مذاکره، صرفاً منافع است. بنابراین در ساده‌ترین مذاکره‌ها و توافق‌ها با دوستان‌مان هم باید مطمئن شویم حاصل توافق، منافع ما (و طرف مقابل) را تأمین می‌کند. دوستی، می‌تواند فرایند مذاکره را تسهیل کند. اما این منافع هستند که وفاداری به نتیجهٔ مذاکره را تضمین می‌کنند.
ما در متمم درسی را به ویژگی‌های یک مذاکره‌کنندهٔ حرفهای اختصاص داده‌ایم:
نبرد بد است؛ حتی اگر پیروز شوی
۷ اسفند, ۱۴۰۰ | تاریخ, نقل قول«بدترین اتفاق در یک نبرد این است که شکست بخورید.
دومین اتفاق بد این است که پیروز شوید.»
این جمله‌ها را اولین دوک ولینگتون گفته است؛ آرتور ولزلی (+). کسی که مدتی نخست‌وزیر بریتانیا بود.
او در ادامه توضیح می‌دهد که «حتی اگر پیروز شوی، به هر حال عده‌ای از دوستانت را در جنگ از دست داده‌ای و زخمی‌های بسیاری هم پشت سرت قرار گرفته‌اند.»
اما می‌توانید ادامهٔ حرفهای ولزلی را نادیده بگیرید. همان جملهٔ اول را بخوانید و ذهن‌تان را رها بگذارید تا آن جمله‌ها را با منطق و استدلال‌های دیگری کامل کند.
گاهی زمین زودتر از انسان‌ها زخم نبرد را از چهره‌اش پاک می‌کند. انسان‌ها اما باید هم‌چنان دردها و رنج‌های جنگ را با خود حمل کنند:
تصاویر زمین؛ بعد از جنگ جهانی اول
آنفولانزای اسپانیایی | آنفولانزایی که اسپانیایی نبود
۲۲ بهمن, ۱۴۰۰ | تاریخرواج بیماری کرونا در دنیا، بار دیگر بخشی از تاریخ را برای ما زنده کرد: آنفولانزای اسپانیایی در اوایل قرن بیستم و میلیون‌ها نفر که قربانی آن شدند.
البته این آنفولانزا از اسپانیا آغاز نشد. بلکه قبل از اسپانیا کشورهای متعددی گرفتار آن شدند. اما به علت این‌که درگیر جنگ بودند، ترجیح می‌دادند این خبر را سرّی نگه دارند و افشا نکنند تا فضای جنگ از آن تأثیر نگیرد.
اسپانیا به علت این‌که درگیر جنگ نبود، نخستین کشوری بود که این همه‌گیری را گزارش داد و همین باعث شد که آن بیماری، آنفولانزای اسپانیایی نام بگیرد (+).
آنفولانزای اسپانیایی، جدا از همهٔ آموخته‌های حوزهٔ سلامت، در مدیریت هم درس مهمی دارد: «جنگ و قدرت‌طلبی سیاستمداران، سلامت مردم را از اولویت خارج می‌کند.»
عکس مربوط به سال ۱۹۱۸ در شیکاگو آمریکاست (منبع عکس).
مطلب پیشنهادی از متمم (از مجموعهٔ زنگ تفریح):
سیاستمداران چه زمانی شگفت‌زده می‌شوند؟
۲۹ آذر, ۱۴۰۰ | نقل قولشارل دو گل جملهٔ جالبی درباره سیاستمداران دارد:
«از آن‌جا که یک سیاستمدار هیچ‌وقت حرفی را که می‌زند باور ندارد،
وقتی دیگران حرفش را جدی می‌گیرند شگفت‌زده می‌شود.»
سیاستمداران بخشی از مشکل هستند نه قسمتی از راه‌حل
۲۳ آبان, ۱۴۰۰ | محیط زیستاین روزها که اخبار اجلاس اقلیمی گلاسگو با عنوان COP26 (مخفف Conference of Parties) را زیاد خوانده و شنیده‌ایم، فرصت مناسبی است تا کارتون زیبایی از پاول کوژینسکی را هم مرور کنیم.
این کارتونیست مشهور که معمولاً در آثارش به دنیای دیجیتال، شبکه‌های اجتماعی و رفتارهای سیاستمداران می‌پردازد، در یک کارتون ساده نشان می‌دهد که بخش بزرگی از مشکلات در جهان، دقیقاً به سیاستمدارانی مربوط است که ادعا می‌کنند بار سنگین حل مشکلات را بر دوش می‌‌کشند.
ما پیش از این هم مجموعه‌ای از کارتون‌های کوژینسکی را در قالب زنگ تفریح متمم بازنشر کرده بودیم.