عادت سحرخیزی | این روزها به اندازهٔ قبل طرفدار ندارد
۲۱ بهمن, ۱۴۰۰«سحرخیز باش تا کامروا باشی»
ضرب‌المثلی که هنوز هم گفته و شنیده می‌شود. برخی از کتاب‌های مدیریت زمان و بهره وری هم چنین توصیه‌ای را تکرار می‌کنند و خوانندگان نیز از کتاب‌هایی مثل «باشگاه پنج صبحی‌ها» استقبال می‌کنند.
هنری دیوید ثورو هم در بخشی از یادداشت‌های خود (Journals) که در ماه ژوئن سال ۱۸۵۰ نوشته شده، این توصیه را در قالب تصویری جالب ترسیم کرده است:
«عادت سحرخیزی را در خود پرورش بده و تثبیت کن. کار پخته‌ای نیست که انسان برای مدت طولانی سر خود را هم‌‌ارتفاع پای خود قرار دهد.»
در این‌که خواب زیاد و افراطی می‌تواند مصداق تنبلی و حتی نشانهٔ بیماری و افسردگی باشد بحثی نیست. اما به نظر می‌رسد که توصیهٔ افراطی به کم‌خوابی و نیز اصرار بر زود بیدار شدن، برای همه‌کس و در همه‌جا صحیح نیست.
امروزه هم با اثرات و مضرات بی‌خوابی بیشتر آشنا شده‌ایم و هم می‌دانیم که قرار نیست همه روزها کار کنند و شب‌ها بخوابند. شاید این نوع توصیه‌های بی‌قید و شرط، بیشتر مربوط به دورانی باشند که کارهای فیزیکی، صنعتی و کشاورزی، بخش بزرگی از زمان انسان‌ها را به خود اختصاص می‌داد.
دو درس زیر هم در متمم به نوعی مکمل این بحث محسوب می‌شوند: