فروشی نیست! تبلیغ خلاقانه گاردین در تقلا برای رایگان ماندن
۱۶ دی, ۱۴۰۲نشریهٔ گاردین، یکی از معروفترین نشریات چپ جهان، سالهاست برای بقا تقلا میکند.
این نشریه سالها در برابر راهاندازی دیوار پرداخت (PayWall) مقاومت کرده و میگوید که معتقد است محدود کردن دسترسی به محتوا با پرداخت پول، مانع پیشرفت جامعه میشود.
اما این تصمیم، لایهٔ پیچیدهتری هم دارد: اگر نهایتاً هزینههای یک نشریه تأمین نشده و آن نشریه بسته شود، آیا وضع عمومی جامعه بهتر خواهد شد؟
گاردین در اولین قدم مجبور شد تبلیغات کلیکی را در سایت خود گسترش دهد. این نشریه با شرکت تبلیغات کلیکی Criteo قراردادی منعقد کرد تا بنرهای پیشنهادی این شرکت را در صفحات خود قرار داده و به ازاء هر کلیک پول بگیرد. اکنون وضعیت گاردین کمی طنزآمیز شده است. گاه مقالهای میخوانید که در آن به میلیاردرها و سرمایهدارها حمله کرده. و در زیر همان صفحه، محصولاتی از برندها و کارخانجات همان میلیاردرها را تبلیغ میکند تا با گرفتن کلیک و چند پنی بتواند نشریه را حفظ کند تا باز به همان سرمایهدارها حمله کند و این حلقه ادامه داشته باشد.
گاردین هنوز هم بنر «میلیاردرها مالک ما نیستند» را گاهوبیگاه زیر صفحهها نمایش میدهد و درخواست کمک میکند. این نشریه چند سالی است به خوانندگان خود پیشنهاد میکند با حمایت موردی یا منظم، اجازه ندهند این نشریه مانند اغلب روزنامههای جهان به سراغ دیوار پرداخت برود. آخرین پیشنهاد گاردین به کاربران این بوده که اگر میتوانند هر ماه ده پوند به گاردین هدیه دهند.
اما پرداختهای داوطلبانه معمولاً نمیتوانند سازمانهای پرهزینهٔ رسانهای را در بلندمدت حفظ کنند.
فعلاً آخرین تقلای گاردین، یک بنر تبلیغاتی مینیمال است که برای منظور این نشریه کاملاً ساده و خلاقانه محسوب میشود. روی بنر نوشته شده: «فروشی نیست.» (= نظر و رأی و تحلیلمان را به صاحبان سرمایه نمیفروشیم).
و در کنار آن دکمهای قرار دارد که خواننده را به صفحهٔ پرداخت داوطلبانه هدایت میکند.
قطعاً زیباتر بود گاردین با این ادعا، بنرهای تبلیغاتی مصرفگرایانه (به تعبیر چپها) مانند انواع عینکهای آفتابی رنگی و لباسهای فستفشن و محصولات غیرضروری را نمایش نمیداد.
اما اگر منصف باشیم، میپذیریم فروختن فضای تبلیغاتی لزوماً به معنای فروختن رأی و نظر صاحبان یک رسانه نیست.
رسانه | تبلیغات | تبلیغات کلیکی | کسب درآمد از تولید محتوا