سلامت
آیا پروژه های افزایش طول عمر انسان مفیدند؟
۸ مهر, ۱۴۰۲ | تکنولوژی, سبک زندگی, سلامتمیدانیم که فعالان حوزهٔ تکنولوژی در دههٔ اخیر علاقهٔ ویژه‌ای به پروژه های افزایش طول انسان نشان داده‌اند. به عنوان مثال، زاکربرگ، جف بزوس و پیتر تیل، هر کدام در یک یا چند پروژه افزایش طول عمر انسان یا کند کردن فرایند پیری سرمایه گذاری کرده‌اند. در این میان ایلان ماسک نظر متفاوتی دارد.
او در پاسخ به سوال یک گزارش‌گر چنین گفته است (+):
«من فکر نمی‌کنم که تلاش برای افزایش قابل‌توجه طول عمر بشر کار درستی باشد.
نتیجهٔ چنین تلاشی، جامعه را به خفگی خواهد رساند.
چون واقعیت این است که اغلب انسان‌ها هرگز طرز فکر خود را تغییر نمی‌دهند و [با همان افکار ثابت خود] می‌میرند.
اگر انسان‌ها نمیرند، ما گرفتار اندیشه‌های قدیمی می‌مانیم و جامعه پیشرفت نخواهد کرد.»
او در ادامهٔ صحبت‌هایش بالا بودن متوسط سن سیاستمداران و ناتوانی آن‌ها از درک افکار نسل جدید را هم از جمله مشکلات عرصهٔ سیاست در جهان می‌داند.
در پاراگراف فارسی متمم مطلبی از کیت جفری نقل کرده‌ایم که در آن بدبینی خود را به صنعت افزایش طول عمر ابراز کرده است. آن مطلب را می‌توانید به عنوان مکمل این بحث بخوانید:
من از افزایش طول عمر انسان‌ها نگرانم
کدام کشور برای مردن مناسب‌تر است؟
#نقل قول #سلامت #تکنولوژی #سبک زندگی #افزایش طول عمر
اصول ارگونومی را در استفاده از لپ تاپ جدی بگیریم
۱۶ بهمن, ۱۴۰۱ | سبک زندگی, سلامتآنقدر دربارهٔ توجه به اصول ارگونومی در استفاده از لپ تاپ گفته‌اند، هر حرفی برای همهٔ ما تکراری است. می‌دانیم که لپ‌تاپ، پیش از هر چیز، با این هدف طراحی شده که جابه‌جایی آن آسان باشد. به همین علت، وزن و حجم کم و به‌طور کلی، طراحی فشرده، مهم‌ترین ویژگی لپ‌تاپ است.
این طراحی دشواری‌های متعددی را برای بدن انسان ایجاد می‌کند. مثلاً اگر لپ‌تاپ را در ارتفاع پایین قرار دهید، دست‌تان فشار کمتری تحمل می‌کند، اما فشار بیشتری به گردن‌تان وارد می‌شود و اگر لپ‌تاپ را در ارتفاعی بالاتر قرار دهید، فشار روی گردن‌تان کم می‌شود، اما دست‌تان نیرو و تنش بیشتری را تحمل خواهد کرد. مشکل دیگر هم این است که طراحی لپ‌تاپ به گونه‌ای است که ما هنگام کار با آن، ناخودآگاه کمی به سمت جلو و پایین خم می‌شویم.
کاهش برخی از این فشارها ساده نیست. اما برخی دیگر از آن‌ها را می‌توان با اندکی دقت رفع کرد. در این راستا، کلیپ قدیمی زیر – که البته همهٔ نکات مطرح شده در آن را می‌دانیم – می‌تواند یادآوری خوبی باشد (منبع):
توضیح پایانی این که اگر هیچ‌یک از اصول بالا را هم رعایت نمی‌کنید، حداقل یک کار ساده را فراموش نکنید. چند بار در روز، بایستید و شانه‌های خود را به حالتی که انگار می‌خواهید «چه می‌دانم» یا «به من چه» را نشان دهید، به سمت بالا حرکت دهید. مشابه همین کار، چند مرتبه حرکت دادن شانه‌ها به سمت عقب هم می‌تواند مفید باشد.
کدام کشور برای مُردن بهتر است؟
۱۸ تیر, ۱۴۰۱ | اقتصاد, سبک زندگی, سلامتاین سوال برای بسیاری از انسان‌ها مطرح است که: «بهترین کشور برای زندگی کجاست؟»
اما سوال دیگری هم وجود دارد که به همان اندازه اهمیت دارد: «بهترین کشور برای مردن کجاست؟»
انسان‌ها حق دارند از یک مرگ آرام و با دغدغهٔ کم بهره‌مند شوند. به این معنا که مثلاً اگر بیماری به زندگی‌شان پایان می‌دهد، پزشکان به درستی تشخیص دهند که بیماری‌شان چیست. هم‌چنین سیستم درمانی در کنارشان باشد و با فراهم آوردن امکان دسترسی به بهترین داروها و تجهیزات درمانی، به آن‌ها امنیت ذهنی دهد.
بیماری که روی تخت بیماری، آخرین روزهای زندگی‌اش را می‌گذراند، حق دارد انتظار داشته باشد که بیشترین محبت و شفقت را تجربه کند.
اما کدام کشورها در جهان از این نظر وضعیت بهتری دارند؟ کجا می‌توان مرگ آرام‌تری را تجربه کرد؟
نتیجهٔ تحقیقی که در این باره با همکاری محققان سنگاپوری و آمریکایی دانشگاه Duke انجام شده جالب است (+/+): انگلستان بهترین جا برای مردن است و پس از آن به ترتیب کشورهای ایرلند، تایوان، استرالیا و کره قرار گرفته‌اند.
در بین بیست کشور اول این فهرست، مغولستان، سری‌لانکا، لهستان، لیتوانی و کاستاریکا هم دیده می‌شوند.
شاید برایتان جالب باشد که آمریکا در این رتبه‌بندی در جایگاه ۴۳ (نزدیک میانمار و اکوادور) قرار گرفته و عراق جایگاه ۶۸ را به خود اختصاص داده است.
ما در یکی از زنگ تفریح‌های متمم از دوستان متممی پرسیده‌ایم که چه آرزویی دارند که میل داشته باشند پیش از مردن برآورده شود:
#سلامت #اقتصاد #سبک زندگی #افزایش طول عمر
۷۰۰۰ قدم | اهمیت پیاده روی را برای سلامت و طول عمر جدی بگیرید
۱۶ فروردین, ۱۴۰۱ | سبک زندگی, سلامتهمه می‌دانیم که پیاده‌روی یکی از فعالیت‌های ساده‌ای است که می‌تواند نقش مهمی در سلامت ما ایفا کند. اما وقتی می‌گوییم پیاده‌روی، منظورمان حدوداً چند قدم در روز است؟
احتمالاً عددی که معمولاً شنیده‌اید، ۱۰۰۰۰ قدم در روز است.
اما اخیراً مقاله‌ای در نشریهٔ Lancet منتشر شده که نشان می‌دهد ۹۰۰۰ قدم در روز برای افراد زیر ۶۰ سال و ۷۰۰۰ قدم در روز برای افراد بالای ۶۰ سال، برای این‌که ریسک مرگ – ناشی از انواع عوامل مرگ‌آور – به شکل چشمگیری کاهش پیدا کند کافی است (+).
این مقاله از روش متاآنالیز یا فراتحلیل استفاده کرده و ۱۵ تحقیق مختلف را بررسی و جمع‌بندی کرده است.
امیدواریم این کاهش کوچک (از ۱۰۰۰۰ قدم به ۹۰۰۰ و ۷۰۰۰) انگیزهٔ شما را برای گنجاندن پیاده‌روی در برنامه ریزی روزانه افزایش دهد.
در پاراگراف فارسی متمم مطلبی از ارلینگ کاگه دربارهٔ پیاده‌روی آورده‌ایم. هم‌چنین در مجموعهٔ عادتهای زندگی، چندصد نفر از دوستان متممی، عادت‌ها و تجربه‌های خود را از پیاده‌روی مطرح کرده‌اند. فرصت خوبی است که این دو مطلب را هم مرور کنید:
در ستایش پیاده‌روی (ارلینگ کاگه)
عادتهای ما در زمینهٔ پیاده‌روی
صنعت افزایش طول عمر
۱۱ فروردین, ۱۴۰۱ | تکنولوژی, سبک زندگی, سلامتبررسی رفتارهای سرمایه‌گذاران بزرگ و پیشرو در دنیا نشان می‌دهد که بسیاری از سرمایه‌گذاران، صنعت افزایش طول عمر (Longevity) را یکی از فرصت‌های بزرگ آینده می‌دانند.
در حدی که می‌توان گفت: همان‌طور که سرمایه‌گذاران و پیشتازان تکنولوژی در دههٔ نود، ثروتمندان دو دههٔ اخیر را ساختند، کسانی هم که امروز در صنعت افزایش طول عمر سرمایه‌گذاری کرده‌اند، ثروتمندان دهه‌های پیش رو خواهند بود (+).
ما معمولاً صنعت افزایش طول عمر را با دو حوزهٔ «شناخت فرایند سالخوردگی» و «روش‌های حذف یا کمرنگ کردن بیماری‌ها» تصور می‌کنیم. اما این صنعت که گاهی آن را AgeTech می‌نامند (بر وزن FinTech و EdTech و …) زیرشاخه‌های فراوانی دارد.
تغییرات دموگرافیک ناشی از افزایش طول عمر را می‌توان از زوایای مختلفی بررسی کرد.
کسانی که به سن بالا رسیده و هم‌چنان سلامت خود را حفظ کرده‌اند، نیازهای کاملاً متفاوتی دارند. آن‌ها با الگوهای متفاوتی سرمایه‌گذاری می‌کنند، پس صندوق‌های سرمایه‌گذاری خاص خود را می‌خواهند. سلیقهٔ سرگرمی‌شان احتمالاً با آن‌چه ما می‌شناسیم تفاوت خواهد داشت. پس یک پرسونای کاملاً جدید و ناشناخته را تشکیل می‌دهند.
آن‌ها به آموزش هم علاقه خواهند داشت. اما احتمالاً انگیزه‌هایشان از یادگیری متفاوت خواهد بود و انتظارات متفاوتی دارند.
شاید این دغدغه‌ها کمی دور از دسترس به نظر برسند. اما بررسی الگوی سرمایه‌گذاری در سیلیکون ولی و بسیاری از کشورهای توسعه‌یافته نشان می‌دهد که جریان‌های جدی سرمایه از هم‌اکنون به سمت این حوزه رفته‌اند.
حتی اگر افزایش طول عمر برای بسیاری از مردم جهان هنوز دور از دسترس باشد، می‌توان انتظار داشت برخی از نقاط جهان به مراکز دیر-زیستی (یا شاید: پیر-زیستی) یا Longevity Hub تبدیل شوند و در سال‌های پیش رو افراد ثروتمند، مهم‌ترین هدف رندگی خود را مهاجرت به این نقاط جهان قرار دهند.
آمریکا، انگلیس، چین، کره و هلند از جمله کشورهایی هستند که این صنعت را جدی‌تر از سایر نقاط جهان دنبال می‌کنند و روی آن سرمایه‌گذاری‌های بزرگی انجام داده‌اند (+).
در پاراگراف فارسی متمم مطلبی از کیت جفری نقل کرده‌ایم که در آن بدبینی خود را به صنعت افزایش طول عمر ابراز کرده است. آن مطلب را می‌توانید به عنوان مکمل این بحث بخوانید:
من از افزایش طول عمر انسان‌ها نگرانم
کدام کشور برای مردن مناسب‌تر است؟
#اقتصاد #تکنولوژی #سلامت #سبک زندگی #افزایش طول عمر
سوگیری در طراحی | وقتی تفاوت‌های نژادی را جدی نمی‌گیریم
۶ فروردین, ۱۴۰۱ | سلامتکمرنگ شدن کرونا فرصت مناسبی است که به آموخته‌ها و یافته‌های این دوران پرچالش فکر کنیم. یکی از اتفاق‌های مهم در ایام کرونا مشخص شدن این نکته بود بی‌توجهی به تفاوت‌های نژادی می‌تواند اتفاقی مرگبار باشد.
حتماً به خاطر دارید که در مقطعی که ظرفیت‌های بیمارستانی پاسخ‌گوی حجم تقاضای بیماران نبود، در سراسر جهان پروتکل‌هایی تدوین شده بود که بیمارانی را که میزان اکسیژن خون‌شان از حد مشخصی کمتر بود، برای بستری شدن در اولویت قرار می‌داد.
به زبان ساده‌تر، اگر کرونا داشتید و حال‌تان هم خوب نبود، اما اکسیژن خون‌تان از عدد مشخصی بیشتر بود، در بسیاری از نقاط جهان از شانس بستری شدن محروم بودید.
بر اساس گزارشی که اکونومیست منتشر کرد، بعداً مشخص شد بسیاری از دستگاه‌های اندازه‌گیری اکسیژن خون که با لیزر کار می‌کردند، روی پوست تیره و پوست روشن عملکرد متفاوتی داشتند (+).
خطای این دستگاه‌ها روی سیاه‌پوستان سه برابر سفیدپوستان بود. به این معنا که در مورد افراد سفیدپوست صرفاً در ۴٪ موارد ممکن بود اکسیژن خون بیشتر از مقدار واقعی برآورد شود. اما این خطا در سیاه‌پوستان ۱۲٪ بود.
بنابراین می‌توان گفت تعداد قابل‌توجهی از سیاه‌پوستان، در عین این‌که نیاز به بستری شدن داشتند، به خانه بازگشتند و سفیدپوستان به جای آن‌ها بستری شدند.
این پدیده را مصداق سوگیری در طراحی یا Design Bias می‌دانند.
احتمالاً می‌توانید حدس بزنید که با توجه به شکاف عمیقی که در بحث‌های مرتبط با نژاد وجود دارد، این پدیده هم به دو شکل کاملاً متفاوت تحلیل می‌شود. از یک سو می‌توان این موضوع را مصداق کامل جان باختن به خاطر نژاد دانست. این یک فکت است که نمی‌توان آن را انکار کرد.
از سوی دیگر مخالفان مدعی هستند که چنین نقدی صرفاً امروز و با مرور گذشته قابل طرح است. اگر آزمایشگاه‌ها و مراکز تحقیق و طراحی (از دارو تا مواد غذایی) خط‌های مستقل آزمایش بر اساس نژاد راه‌اندازی کنند، به سوگیری نژادی متهم می‌شوند.
ممکن است چنین گفته شود که اگر نمونهٔ اولیه به اندازهٔ کافی وسیع و متنوع انتخاب شود، می‌توان چنین خطاهایی را زودتر تشخیص داد. اما به خاطر داشته باشید که بسیاری از نژادها، خصوصاً آن‌هایی که در جوامع سرکوب شده و مورد ستم قرار گرفته‌اند، اساساً تمایلی ندارند نژادشان به عنوان یکی از «متغیرهای آزمایش» ثبت و بررسی شود. بگذریم از این‌که محقق هم ترجیح می‌دهد سراغ این موضوعات چالش‌برانگیز نرود و نژاد را به عنوان یکی از متغیرهای مستقل بررسی نکند.
به نظر می‌رسد ما هنوز در تشخیص مرز مناسب «توجه به تفاوت‌های نژادی» و «رها شدن از سوگیری‌های نژادی» موفق نبوده‌ایم.
عادت سحرخیزی | این روزها به اندازهٔ قبل طرفدار ندارد
۲۱ بهمن, ۱۴۰۰ | سبک زندگی, سلامت«سحرخیز باش تا کامروا باشی»
ضرب‌المثلی که هنوز هم گفته و شنیده می‌شود. برخی از کتاب‌های مدیریت زمان و بهره وری هم چنین توصیه‌ای را تکرار می‌کنند و خوانندگان نیز از کتاب‌هایی مثل «باشگاه پنج صبحی‌ها» استقبال می‌کنند.
هنری دیوید ثورو هم در بخشی از یادداشت‌های خود (Journals) که در ماه ژوئن سال ۱۸۵۰ نوشته شده، این توصیه را در قالب تصویری جالب ترسیم کرده است:
«عادت سحرخیزی را در خود پرورش بده و تثبیت کن. کار پخته‌ای نیست که انسان برای مدت طولانی سر خود را هم‌‌ارتفاع پای خود قرار دهد.»
در این‌که خواب زیاد و افراطی می‌تواند مصداق تنبلی و حتی نشانهٔ بیماری و افسردگی باشد بحثی نیست. اما به نظر می‌رسد که توصیهٔ افراطی به کم‌خوابی و نیز اصرار بر زود بیدار شدن، برای همه‌کس و در همه‌جا صحیح نیست.
امروزه هم با اثرات و مضرات بی‌خوابی بیشتر آشنا شده‌ایم و هم می‌دانیم که قرار نیست همه روزها کار کنند و شب‌ها بخوابند. شاید این نوع توصیه‌های بی‌قید و شرط، بیشتر مربوط به دورانی باشند که کارهای فیزیکی، صنعتی و کشاورزی، بخش بزرگی از زمان انسان‌ها را به خود اختصاص می‌داد.
دو درس زیر هم در متمم به نوعی مکمل این بحث محسوب می‌شوند:
اثربخشی واکسیناسیون در برابر کرونا | نتایج امیدبخش هستند
۵ بهمن, ۱۴۰۰ | سلامتنشریهٔ کوارتز هند اعلام کرد موج جدید کرونا در هند صرفاً ۱۰٪ موج قبلی به کادر درمان فشار وارد کرده است. به عبارت دیگر، نرخ بستری در بیمارستان، این بار که واکسیناسیون گسترده انجام شده، ۱۰٪ موج قبلی است (+).
هند تا کنون نزدیک به نیم میلیون نفر از مردم خود را به خاطر کرونا از دست داده و به خاطر تعداد بالای جمعیت، نمونهٔ خوبی برای قضاوت دربارهٔ اثربخشی واکسیناسیون محسوب می‌شود.
مطلب مرتبط با کرونا در متمم:
جهان پس از کرونا چگونه خواهد بود؟کمی تکان بخورید | بی‌حرکت بودن خلاقیت را کم می‌کند
۲۶ دی, ۱۴۰۰ | سبک زندگی, سلامتاز هزاران سال پیش تا کنون، همواره شنیده‌ایم که راه رفتن می‌تواند به بهتر فکر کردن کمک کند. دانشمندان و نویسندگان بسیاری به این نکته اشاره کرده‌اند که بهترین ایده‌هایشان هنگام پیاده‌روی به ذهن‌شان رسیده است.
تحقیقات هم نشان داده‌اند که خلاقیت ما در زمان راه رفتن بیشتر از زمانی است که روی صندلی نشسته‌ایم (+).
اما بر اساس مطالعهٔ دیگری که انجام شده، به نظر می‌رسد که اصل ماجرا به پیاده‌روی و معجزهٔ راه رفتن برنمی‌گردد. بلکه مسئله این است که اگر فرصت‌هایی برای بدن فراهم شود که حرکتهای سادهٔ فیزیکی انجام دهد و برای مدت طولانی، محدودیت حرکتی (motor restriction) نداشته باشد، توانایی ذهن در تفکر واگرا بیشتر می‌شود (+).
پس اگر روی صندلی نشسته‌اید و فضا یا فرصت پیاده‌روی ندارید، حداقل به ماهیچه‌ها اجازهٔ حرکت بدهید و مراقب باشید که در یک موقعیت مشخص قفل نشوند. تکان دادن پاها، دست و سر و خیره شدن به نقاط مختلف، کارهای ساده‌ای هستند که می‌توانند به کمک ذهن‌تان بیایند.
چرا این شمع‌ها دیگه بو نمی‌ده؟ | شاخصی عجیب برای بررسی شیوع کرونا
۹ دی, ۱۴۰۰ | سلامتهمهٔ ما تأثیرات پیش‌بینی‌نشدهٔ کرونا بر زندگی و کسب و کار را تجربه کرده‌ایم. اما یکی از جالب‌ترین موارد این تأثیرگذاری‌ها، گزارشی است که اخیراً Business Insider منتشر کرد (+).
شمع‌های معطر ینکی (Yankee) که از محصولات پرطرفدار در آمازون هستند، در هفته‌های اخیر مدام نظرات و کامنت‌های منفی مشتریان را دریافت می‌کنند. پیام‌ها معمولاً از این جنس است که «چرا این شمع‌ها دیگه بو نمی‌ده؟» یا «قبلاً هم این شمع‌ها رو خریده بودم، بوشون بیشتر بود.»
اما ماجرا چیست؟ آیا کیفیت شمع‌ها فرق کرده است؟
نیک بوشام مدرس علوم سیاسی دانشگاه نورث‌وسترن، حدس جالبی داشت و سعی کرد آن را بیازماید. او معتقد بود که مشکل در شمع‌ها نیست. بلکه ضعف بویایی ناشی از کرونا است. خصوصاً این‌که حتی بعد از واکسیناسیون هم احتمال ابتلا به شکل خفیف کرونا و تجربهٔ برخی از عوارض – از جمله ضعف در بویایی – وجود دارد.
او کامنت‌ها و نظرات اعتراضی را در طول زمان روی انواع شمع‌های معطر ینکی بررسی کرد و به نمودار جالبی رسید:
شکل نمودار این فرض را تقویت می‌کند که بوی شمع‌ها نوسان نداشته است. بلکه در مقاطعی که اوج کرونا بوده، شکایت از بوی کم بیشتر شده است. بوشام نتیجه می‌گیرد که هم‌اکنون اومیکرون دوباره موج جدیدی از کرونا را در آمریکا ایجاد کرده و احتمالاً به این علت موج جدید نارضایتی‌ها از شمع‌های معطر به راه افتاده است.
ما در مجموعه درس‌های سیستم‌های کنترل مدیریتی متمم بارها دربارهٔ شاخص و اهمیت آن صحبت کرده‌ایم و توضیح داده‌ایم که در کنار شاخص‌های متعارف و استاندارد، برخی شاخص‌های ظاهراً نامربوط هم می‌توانند تصویری جالب و گاه ارزشمند از یک سیستم به ما بدهند. شاید الان زمان مناسبی برای مرور درس «شاخص لباس زیر مردانه» باشد:
چرا مردها کمتر از قبل لباس زیر می‌خرند؟