اقتصاد
قدرت پردازش | میدان جدید رقابت میان چین و آمریکا
۱۷ آبان, ۱۴۰۱ | اقتصاد, تکنولوژی, صنایع جهانخبر ظاهراً کوتاه و ساده است: «شرکت Nvidia تراشهٔ A800 را به عنوان جایگزین تراشهٔ A100 به بازار چین عرضه می‌کند.»
عرضهٔ تراشه‌های مختلف به بازارهای متفاوت، اتفاق تازه‌ای نیست و کسانی که در زمینهٔ سخت‌افزار فعالیت می‌کنند، مدام چنین اخبارهایی را می‌شنوند. اما این بار داستان جالبی پشت ماجراست. چنان که رویترز گزارش داده است (+):
آمریکا برای صادرات تراشه‌های الکترونیکی به چین، محدودیت اینترکانکت در نظر گرفته است. به این معنا که سرعت ارتباط داخلی قطعات در تراشه‌های صادره به چین نمی‌تواند ۶۰۰ گیگابایت در ثانیه باشد (قبلاً گلوگاه طراحی تراشه‌ها، سرعت خود ترانزیستورها بود. اما الان با افزایش تعداد ترانزیستورها و پیچیدگی ارتباط داخلی، سرعت انتقال روی سیم‌ها یا اصطلاحاً chip-to-chip یا interconnect هم گلوگاه است). در تراشهٔ A800 سرعت اینترکانکت از ۴۰۰ گیگابایت در ثانیه فراتر نمی‌رود.
در گزارش‌ها و پژوهش‌های متعدد اعلام شده که با محدود شدن سرعت اینترکانکت، ظرفیت پردازش سخت‌افزاری چین محدودتر می‌شود و هزینهٔ پردازش داده‌ها و اجرای پروژه‌های هوش مصنوعی برای این کشور افزایش می‌یابد (+/+). ضمن این که بعضی پردازش‌های در لحظه (Real-time) نیز با چالش روبه‌رو می‌شوند.
چنین محدودیت‌هایی نشان می‌دهد که میدان جنگ میان قدرت‌های بزرگ جهان، از نبردهای سنتی فیزیکی فاصله گرفته و در کنار عرصه‌های اقتصادی به قلمرو هوش مصنوعی کشیده شده است.
اغراق نیست اگر بگوییم سال‌های آتی، قدرت در اختیار کشورهایی است که توانایی پردازش بیشتری در اختیار دارند.
در این زمینه کتاب‌های متعددی نیز نوشته شده که AI Superpowers یکی از آن‌هاست.
بحران کاهش جمعیت | سوراخ کردن راه حل نیست
۲ مرداد, ۱۴۰۱ | اقتصاد, سبک زندگیهمانطور که می‌دانید، تعدادی از کشورهای جهان، با بحران کاهش جمعیت روبه‌رو هستند. ده کشور زیر، در صدر فهرست بحران کاهش جمعیت قرار دارند. عددهایی که داخل پرانتز آمده، نشان می‌دهد که این کشورها تا سه دههٔ بعد، چند درصد از جمعیت امروزشان را از دست می‌دهند (+):
بلغارستان (۲۳٪)، لیتوانی (۲۲٪)، لاتویا (۲۲٪)، اوکراین (۲۰٪)، صربستان (۱۹٪)، بوسنی و هرزگوین (۱۸٪)، کرواسی (۱۸٪)، مولدوا (۱۷٪)َ، ژاپن (۱۶٪) و آلبانی (۱۶٪).
همان‌طور که می‌بینید، بیشتر این کشورها در اروپای شرقی قرار دارند. تجربهٔ سختی زندگی در دوران کمونیستی و فشارهای اقتصادی پس از فروپاشی شوروی از جمله علت‌هایی است که مردم این کشورها رغبت کافی به فرزندآوری ندارند.
کشوری که فهرست بالا را ناهمگون کرده، ژاپن است. این کشور هم در سال‌های اخیر با بحران جدی کاهش جمعیت روبه‌روست. در حدی که یکی از سیاستمداران ژاپنی به نام توموناگا اوزادا در سال ۲۰۱۴ پیشنهاد کرد کاندوم‌های سوراخ در بین کاندوم‌ها قرار داده شده و بی‌خبر، در اختیار زوج‌های جوان قرار بگیرد تا نرخ فرزندآوری بهتر شود (+). ایده‌ای که با نقد جدی مردم و سایر سیاستمداران روبه‌رو شد.
ژاپن هم مثل سایر کشورهایی که در فهرست بالا آمده، مشوق‌های مختلفی برای افزایش میل مردم به فرزندآوری در نظر گرفته است. اما این مشوق‌ها چندان تأثیر نداشته‌اند. مشکل اصلی در ژاپنِ امروز این است که شغل ثابت با درآمد مناسب، به اندازهٔ کافی موجود نیست و اکثر مردم به کارهای پاره‌وقت یا شغل‌های موقت مشغول‌اند. همین باعث می‌شود که سیاست‌ها و مشوق‌ها بی‌اثر باقی بمانند (+).
در همهٔ کشورها، یکی از دغدغه‌های دولتمردان و سیاست‌گذاران، تغییرات جمعیتی (دموگرافیک) است. این تغییرات می‌توانند ساختار اقتصادی و سیاسی کشور را تغییر داده و ثبات جامعه را به هم بزنند. در کنار سیاستمداران، فعالان کسب و کار هم دائماً به تغییرات دموگرافیک نگاه می‌کنند تا فرصت‌های تازه‌ای برای کسب و کار خود بیابند. در درس زیر، مفهوم دموگرافی را بیشتر توضیح داده‌ایم:
کدام کشور برای مُردن بهتر است؟
۱۸ تیر, ۱۴۰۱ | اقتصاد, سبک زندگی, سلامتاین سوال برای بسیاری از انسان‌ها مطرح است که: «بهترین کشور برای زندگی کجاست؟»
اما سوال دیگری هم وجود دارد که به همان اندازه اهمیت دارد: «بهترین کشور برای مردن کجاست؟»
انسان‌ها حق دارند از یک مرگ آرام و با دغدغهٔ کم بهره‌مند شوند. به این معنا که مثلاً اگر بیماری به زندگی‌شان پایان می‌دهد، پزشکان به درستی تشخیص دهند که بیماری‌شان چیست. هم‌چنین سیستم درمانی در کنارشان باشد و با فراهم آوردن امکان دسترسی به بهترین داروها و تجهیزات درمانی، به آن‌ها امنیت ذهنی دهد.
بیماری که روی تخت بیماری، آخرین روزهای زندگی‌اش را می‌گذراند، حق دارد انتظار داشته باشد که بیشترین محبت و شفقت را تجربه کند.
اما کدام کشورها در جهان از این نظر وضعیت بهتری دارند؟ کجا می‌توان مرگ آرام‌تری را تجربه کرد؟
نتیجهٔ تحقیقی که در این باره با همکاری محققان سنگاپوری و آمریکایی دانشگاه Duke انجام شده جالب است (+/+): انگلستان بهترین جا برای مردن است و پس از آن به ترتیب کشورهای ایرلند، تایوان، استرالیا و کره قرار گرفته‌اند.
در بین بیست کشور اول این فهرست، مغولستان، سری‌لانکا، لهستان، لیتوانی و کاستاریکا هم دیده می‌شوند.
شاید برایتان جالب باشد که آمریکا در این رتبه‌بندی در جایگاه ۴۳ (نزدیک میانمار و اکوادور) قرار گرفته و عراق جایگاه ۶۸ را به خود اختصاص داده است.
ما در یکی از زنگ تفریح‌های متمم از دوستان متممی پرسیده‌ایم که چه آرزویی دارند که میل داشته باشند پیش از مردن برآورده شود:
#سلامت #اقتصاد #سبک زندگی #افزایش طول عمر
صنعت افزایش طول عمر
۱۱ فروردین, ۱۴۰۱ | تکنولوژی, سبک زندگی, سلامتبررسی رفتارهای سرمایه‌گذاران بزرگ و پیشرو در دنیا نشان می‌دهد که بسیاری از سرمایه‌گذاران، صنعت افزایش طول عمر (Longevity) را یکی از فرصت‌های بزرگ آینده می‌دانند.
در حدی که می‌توان گفت: همان‌طور که سرمایه‌گذاران و پیشتازان تکنولوژی در دههٔ نود، ثروتمندان دو دههٔ اخیر را ساختند، کسانی هم که امروز در صنعت افزایش طول عمر سرمایه‌گذاری کرده‌اند، ثروتمندان دهه‌های پیش رو خواهند بود (+).
ما معمولاً صنعت افزایش طول عمر را با دو حوزهٔ «شناخت فرایند سالخوردگی» و «روش‌های حذف یا کمرنگ کردن بیماری‌ها» تصور می‌کنیم. اما این صنعت که گاهی آن را AgeTech می‌نامند (بر وزن FinTech و EdTech و …) زیرشاخه‌های فراوانی دارد.
تغییرات دموگرافیک ناشی از افزایش طول عمر را می‌توان از زوایای مختلفی بررسی کرد.
کسانی که به سن بالا رسیده و هم‌چنان سلامت خود را حفظ کرده‌اند، نیازهای کاملاً متفاوتی دارند. آن‌ها با الگوهای متفاوتی سرمایه‌گذاری می‌کنند، پس صندوق‌های سرمایه‌گذاری خاص خود را می‌خواهند. سلیقهٔ سرگرمی‌شان احتمالاً با آن‌چه ما می‌شناسیم تفاوت خواهد داشت. پس یک پرسونای کاملاً جدید و ناشناخته را تشکیل می‌دهند.
آن‌ها به آموزش هم علاقه خواهند داشت. اما احتمالاً انگیزه‌هایشان از یادگیری متفاوت خواهد بود و انتظارات متفاوتی دارند.
شاید این دغدغه‌ها کمی دور از دسترس به نظر برسند. اما بررسی الگوی سرمایه‌گذاری در سیلیکون ولی و بسیاری از کشورهای توسعه‌یافته نشان می‌دهد که جریان‌های جدی سرمایه از هم‌اکنون به سمت این حوزه رفته‌اند.
حتی اگر افزایش طول عمر برای بسیاری از مردم جهان هنوز دور از دسترس باشد، می‌توان انتظار داشت برخی از نقاط جهان به مراکز دیر-زیستی (یا شاید: پیر-زیستی) یا Longevity Hub تبدیل شوند و در سال‌های پیش رو افراد ثروتمند، مهم‌ترین هدف رندگی خود را مهاجرت به این نقاط جهان قرار دهند.
آمریکا، انگلیس، چین، کره و هلند از جمله کشورهایی هستند که این صنعت را جدی‌تر از سایر نقاط جهان دنبال می‌کنند و روی آن سرمایه‌گذاری‌های بزرگی انجام داده‌اند (+).
در پاراگراف فارسی متمم مطلبی از کیت جفری نقل کرده‌ایم که در آن بدبینی خود را به صنعت افزایش طول عمر ابراز کرده است. آن مطلب را می‌توانید به عنوان مکمل این بحث بخوانید:
من از افزایش طول عمر انسان‌ها نگرانم
کدام کشور برای مردن مناسب‌تر است؟
#اقتصاد #تکنولوژی #سلامت #سبک زندگی #افزایش طول عمر
ساتیا نادلا مدیرعامل مایکروسافت نیمی از سهام خود را فروخت
۹ آذر, ۱۴۰۰ | اقتصاد, تکنولوژی, صنایع جهانبه گزارش وال استریت ژورنال، ساتیا نادلا مدیرعامل مایکروسافت نیمی از سهام خود را در این شرکت فروخت (+). نادلا که حدود یک میلیون و هفت‌صد هزار سهم شرکت مایکروسافت را در اختیار داشت، اکنون با فروش نزدیک به ۸۴۰ هزار سهم، حدود ۲۸۵ میلیون دلار به دست آورده که گفته می‌شود می‌خواهد با سرمایه‌گذاری آن در حوزه‌های دیگر، به سبد دارایی‌های خود تنوع دهد.
نادلا پیش از این هم در سال ۲۰۱۸ حدود ۳۰٪ از سهام خود در مایکروسافت را فروخته بود (+).
اگر چه فروش سهام و تنوع‌بخشی به دارایی‌ها تصمیمی کاملاً معقول و قابل‌درک است، اما معمولاً چنین تصمیمی از سوی مدیرعامل یک شرکت ممکن است چنین تفسیر شود که اعتماد او به آینده شرکتش کاهش یافته است. به همین علت، سخنگوی شرکت مایکروسافت مجبور شد بیانیه‌ای صادر کرده و اعلام کند که: «نادلا هم‌چنان به ادامهٔ مسیر موفقیت مایکروسافت متعهد است و سهم فعلی او بسیار بیشتر از حداقل سهمی است که بر اساس الزام هیئت مدیره باید در سبد دارایی‌های خود نگه دارد.»
سهام شرکت مایکروسافت طی پنج سال اخیر، رشد پیوسته‌ای را تجربه کرده است. البته برخی تحلیل‌گران حوزهٔ تکنولوژی معتقدند که رشد چشمگیر شرکت‌های تکنولوژی در دوران کرونا، دیگر به زودی تکرار نخواهد شد و هر کس بخواهد از سهامداری در این شرکت‌ها سود ببرد، منطقی است اکنون که کرونا رو به افول است، بخشی از سهام خود را بفروشد.
ساتیا در کتابی با عنوان Hit Refresh به زندگی خود در هند و نیز چالش‌های مدیریت مایکروسافت پرداخت است. کتابی که اگر چه در سایت آمازون به شدت مورد استقبال مخاطبان قرار گرفت، اما خوانندگان سخت‌گیرتر در گودریدز آن را تلاشی در راستای برندسازی برای نادلا تلقی کردند. این کتاب در فارسی به «از نو» ترجمه شده و معرفی آن را می‌توانید در متمم بخوانید:
کتاب از نوممنوعیت استخراج بیت کوین و سایر رمزارزها | دغدغهٔ اروپا چیست؟
۲۵ آبان, ۱۴۰۰ | اقتصاد, تکنولوژی, محیط زیستاتحادیه اروپا و به طور خاص سوئد، نگران هستند که استخراج بیت کوین و سایر رمزارزها مصرف انرژی آن‌ها را افزایش دهد و نتوانند به اهدافی که برای جلوگیری از تغییرات اقلیمی زمین در نظر گرفته‌اند برسند.
در تابستان ۲۰۱۹ حدود یک سوم کل بیت کوین جهان در چین استخراج می‌شد. اما پس از این‌که چین در سال ۲۰۲۱ کوشید استخراج رمزارزها را محدود کند، استخراج بیت کوین در جهان به صورت موقت ۳۸ درصد کاهش پیدا کرد.
۲۰ درصد از این کاهش ۳۸ درصدی پس از مدت کوتاهی دوباره جبران شد و می‌توان گفت احتمالاً چینی‌ها توانستند دستگاه‌های ماینر خود را به کشورهای دیگر (از جمله ایران و شمال اروپا) منتقل کنند.
اکنون سوئد اعلام کرده که فقط طی چهار ماه از سال ۲۰۲۱ مصرف انرژی برای استخراج بیت کوین در این کشور چندصد درصد افزایش پیدا کرده و برقی معادل ۲۰۰۰۰۰ خانهٔ مسکونی در این کشور برای استخراج بیت کوین مصرف می‌شود.
پس از محدودیت‌های چین، کشورهای شمال اروپا به خاطر در دسترس بودن منابع انرژی تجدیدپذیر به مقصد جذابی برای ماینرها تبدیل شده‌اند و دولت سوئد می‌کوشد اتحادیه اروپا را برای ممنوع کردن استخراج رمزارز قانع کند.
سوئد اعلام کرده که برق لازم برای استخراج فقط یک بیت کوین می‌تواند یک خودرو الکتریکی متوسط را حدود ۱۸۰۰۰۰۰ کیلومتر حرکت دهد و به عبارتی با این برق می‌توان ۴۴ مرتبه با خودرو دور کره زمین سفر کرد.
در نمودار زیر می‌توانید توزیع تقریبی مصرف انرژی را برای استخراج بیت کوین در جهان بر اساس گزارش دانشگاه کمبریج ببینید (+):
همان‌طور که می‌دانید ما در متمم بخشی را به معرفی پادکستهای انگلیسی اختصاص داده‌ایم. در یکی از این پادکست‌ها (با نام Sway) گفتگویی با بیل گیتس دربارهٔ دغدغه‌های زیست‌محیطی او انجام شده و مصاحبه‌کننده سوال جالبی پرسیده است: «چرا باید به حرف‌های یک میلیاردر جت‌سوار دربارهٔ تغییرات اقلیمی گوش داد؟»
شاید مرور آن گفتگو برای شما جالب باشد:
پادکست Sway و مصاحبه با بیل گیتسکارمندهای آمازون، اپل و گوگل چقدر حقوق می‌گیرند؟
۹ آبان, ۱۴۰۰ | اقتصاد, تکنولوژی, صنایع جهاننشریهی Business Insider حقوق سالانه برخی از موقعیت‌های شغلی را در شرکت‌های بزرگ تکنولوژی دنیا اعلام کرد (+). شاید برخی از این اعداد برای شما جالب باشد:
- مهندسان طراحی نرم‌افزار در HP: حدود ۱۶۰ تا ۲۳۲ هزار دلار
- مهندسان واحد نرم‌افزار در شرکت DELL: بین ۱۰۰ تا ۲۰۰ هزار دلار
- مهندسان، مشاوران و استراتژیست‌های دیجیتال در IBM: تا ۳۳۵ هزار دلار هم به عنوان پایه‌ی حقوق دیده شده
- مدیران واحدهای مهندسی در Intel: می‌تواند ۳۰۰ هزار دلار و بیشتر باشد
- مدیر فروش شرکت Microsoft: می‌تواند تا ۲۵۰ هزار دلار هم برسد
- کارشناس علم داده در Facebook: حدود ۱۳۰ تا ۱۵۰ هزار دلار
- مدیر مارکتینگ در Apple: از ۲۴۰ هزار دلار تا ۳۲۵ هزار دلار
- دیتا ساینتیست و بازاریاب و فروشنده در Amazon: چیزی حوالی ۱۸۵۰۰۰ دلار (پایه حقوق)
- مهندس نرم‌افزار در Google: از ۳۵۳ هزار دلار به بالا (مدیران ارشد دپارتمان‌ها تا ۶۵۰ هزار دلار)
اگر به فعالیت شرکت‌های بزرگ تکنولوژی دنیا علاقه‌مند هستید می‌توانید مطالب مربوط به شرکت آمازون را در سلسه درس‌‌های داستان کسب و کار متمم بخوانید:
سهم کشورها از تولید ناخالص داخلی جهان
۲۳ مهر, ۱۴۰۰ | اقتصاداینفوگرافیک زیر، سهم تقریبی هر یک از کشورهای منطقه را از تولید ناخالص داخلی کل جهان بر حسب «دهم درصد» نشان می‌دهد.
همان‌طور که می‌بینید ایران حدود ۰/۷٪ و عربستان حدود ۰/۹٪ از GDP جهان را در اختیار دارند. برای مقایسه‌ی بهتر می‌توانید به اعداد زیر توجه کنید:
سهم کل آمریکا: ۲۴/۲٪
سهم چین: ۱۷/۷٪
سهم ایالت کالیفرنیا: ۳/۷٪
روسیه: ۱/۸٪