مراقبت مادرانه | انسان، شگفت‌انگیزترین نمونهٔ آن نیست
۱۷ فروردین, ۱۴۰۱ | طبیعت و جاندارانمراقبت مادرانه (Maternal Care) یکی از ویژگی‌هایی است که در بیشتر گونه‌های موجودات روی کرهٔ زمین دیده می‌شود. اما سطح، اندازه و شکل آن از یک گونه به گونهٔ دیگر متفاوت است.
یکی از نمونه‌های شگفت‌انگیز مراقبت مادرانه را می‌توان در برخی از انواع بندپایان – از جمله عنکبوت‌ها – دید.
عنکبوت بندباف سیاه (Black-lace Weaver) پس از تولد فرزندانش، تا سه یا چهار روز برای آن‌ها یک نوع خوراک به شکل تخم‌های بسیار کوچک تولید می‌کند که از نظر ارزش غذایی بسیار قوی است.
سه یا چهار روز برای این‌که ده‌ها فرزند او آماده‌ی تمرین اولین شکار شوند کافی است. اما هنوز بدن آن‌ها آن‌قدر قوی نیست که بتوانند از عهدهٔ شکاری که در تار عنکبوت دست‌و‌پا می‌زند، بربیایند.
مادر در روز چهارم، تار می‌تند. روی تار بالا و پایین می‌پرد تا فرزندانش با تکیه بر غریزه به سمت تار جذب شوند. وقتی همهٔ آن‌ها روی تار آمدند، خودش را روی آن‌ها می‌‌اندازد و اجازه می‌دهد که فرزندانش او را بخورند. فرزندان، نخستین شکار را با مادر تمرین می‌کنند و پس از این‌که مادر را به شکل کامل تغذیه کردند و تمام شد، زندگی خود را با شکارهای بعدی ادامه می‌دهند.
مادر، به این شکل، وظیفهٔ مادری را انجام می‌دهد و زندگی‌اش به پایان می‌رسد (+).
تا کنون دو بار در زنگ تفریح متمم به سراغ عنکبوت‌ها رفته‌ایم. این موجودات عجیب، شاید به خاطر ابعاد کوچک‌شان کمتر مورد توجه انسان قرار گرفته‌اند و شگفتی‌های آن‌ها آن‌چنان که باید و شاید دیده نشده است:
عنکبوت‌ها را هم می‌توان دوست داشت
۷۰۰۰ قدم | اهمیت پیاده روی را برای سلامت و طول عمر جدی بگیرید
۱۶ فروردین, ۱۴۰۱ | سبک زندگی, سلامتهمه می‌دانیم که پیاده‌روی یکی از فعالیت‌های ساده‌ای است که می‌تواند نقش مهمی در سلامت ما ایفا کند. اما وقتی می‌گوییم پیاده‌روی، منظورمان حدوداً چند قدم در روز است؟
احتمالاً عددی که معمولاً شنیده‌اید، ۱۰۰۰۰ قدم در روز است.
اما اخیراً مقاله‌ای در نشریهٔ Lancet منتشر شده که نشان می‌دهد ۹۰۰۰ قدم در روز برای افراد زیر ۶۰ سال و ۷۰۰۰ قدم در روز برای افراد بالای ۶۰ سال، برای این‌که ریسک مرگ – ناشی از انواع عوامل مرگ‌آور – به شکل چشمگیری کاهش پیدا کند کافی است (+).
این مقاله از روش متاآنالیز یا فراتحلیل استفاده کرده و ۱۵ تحقیق مختلف را بررسی و جمع‌بندی کرده است.
امیدواریم این کاهش کوچک (از ۱۰۰۰۰ قدم به ۹۰۰۰ و ۷۰۰۰) انگیزهٔ شما را برای گنجاندن پیاده‌روی در برنامه ریزی روزانه افزایش دهد.
در پاراگراف فارسی متمم مطلبی از ارلینگ کاگه دربارهٔ پیاده‌روی آورده‌ایم. همچنین در مجموعهٔ عادتهای زندگی، چندصد نفر از دوستان متممی، عادت‌ها و تجربه‌های خود را از پیاده‌روی مطرح کرده‌اند. فرصت خوبی است که این دو مطلب را هم مرور کنید:
در ستایش پیاده‌روی (ارلینگ کاگه)
عادتهای ما در زمینهٔ پیاده‌روی
بیست نفر اول سرنوشت شما را رقم می‌زنند
۱۴ فروردین, ۱۴۰۱ | مدیریت کسب و کار, نقل قولاز وینود خوسلا، هم‌بنیان‌گذار Sun Microsystems و نیز تعداد دیگری از چهره‌های فناوری دنیا نقل شده است که: «بیست نفر اولی که در مجموعهٔ خود استخدام می‌کنید، موفقیت یا شکست شما را رقم می‌زنند.»
(Linkedin Advice Column, 25 Feb 2014)
دیگران هم این حرف را با همین عدد یا اعدادی دیگر، مثلاً پنج نفر، بیان کرده‌اند (+/+).
مستقل از این‌که مناسب‌ترین عدد برای این جمله چند است، اصل پیام بسیار مهم است و باید آن را به خاطر بسپاریم: نخستین کسانی که با ما همراه می‌شوند، صرفاً مسئولیت انجام چند فعالیت مشخص را بر عهده ندارند. آن‌ها قرار است سرنوشت ما را بسازند.
#استخدام #نقل قول #مدیریت کسب و کار
صنعت افزایش طول عمر
۱۱ فروردین, ۱۴۰۱ | تکنولوژی, سبک زندگی, سلامتبررسی رفتارهای سرمایه‌گذاران بزرگ و پیشرو در دنیا نشان می‌دهد که بسیاری از سرمایه‌گذاران، صنعت افزایش طول عمر (Longevity) را یکی از فرصت‌های بزرگ آینده می‌دانند.
در حدی که می‌توان گفت: همان‌طور که سرمایه‌گذاران و پیشتازان تکنولوژی در دههٔ نود، ثروتمندان دو دههٔ اخیر را ساختند، کسانی هم که امروز در صنعت افزایش طول عمر سرمایه‌گذاری کرده‌اند، ثروتمندان دهه‌های پیش رو خواهند بود (+).
ما معمولاً صنعت افزایش طول عمر را با دو حوزهٔ «شناخت فرایند سالخوردگی» و «روش‌های حذف یا کمرنگ کردن بیماری‌ها» تصور می‌کنیم. اما این صنعت که گاهی آن را AgeTech می‌نامند (بر وزن FinTech و EdTech و …) زیرشاخه‌های فراوانی دارد.
تغییرات دموگرافیک ناشی از افزایش طول عمر را می‌توان از زوایای مختلفی بررسی کرد.
کسانی که به سن بالا رسیده و هم‌چنان سلامت خود را حفظ کرده‌اند، نیازهای کاملاً متفاوتی دارند. آن‌ها با الگوهای متفاوتی سرمایه‌گذاری می‌کنند، پس صندوق‌های سرمایه‌گذاری خاص خود را می‌خواهند. سلیقهٔ سرگرمی‌شان احتمالاً با آن‌چه ما می‌شناسیم تفاوت خواهد داشت. پس یک پرسونای کاملاً جدید و ناشناخته را تشکیل می‌دهند.
آن‌ها به آموزش هم علاقه خواهند داشت. اما احتمالاً انگیزه‌هایشان از یادگیری متفاوت خواهد بود و انتظارات متفاوتی دارند.
شاید این دغدغه‌ها کمی دور از دسترس به نظر برسند. اما بررسی الگوی سرمایه‌گذاری در سیلیکون ولی و بسیاری از کشورهای توسعه‌یافته نشان می‌دهد که جریان‌های جدی سرمایه از هم‌اکنون به سمت این حوزه رفته‌اند.
حتی اگر افزایش طول عمر برای بسیاری از مردم جهان هنوز دور از دسترس باشد، می‌توان انتظار داشت برخی از نقاط جهان به مراکز دیر-زیستی (یا شاید: پیر-زیستی) یا Longevity Hub تبدیل شوند و در سال‌های پیش رو افراد ثروتمند، مهم‌ترین هدف رندگی خود را مهاجرت به این نقاط جهان قرار دهند.
آمریکا، انگلیس، چین، کره و هلند از جمله کشورهایی هستند که این صنعت را جدی‌تر از سایر نقاط جهان دنبال می‌کنند و روی آن سرمایه‌گذاری‌های بزرگی انجام داده‌اند (+).
در پاراگراف فارسی متمم مطلبی از کیت جفری نقل کرده‌ایم که در آن بدبینی خود را به صنعت افزایش طول عمر ابراز کرده است. آن مطلب را می‌توانید به عنوان مکمل این بحث بخوانید:
من از افزایش طول عمر انسان‌ها نگرانم
کدام کشور برای مردن مناسب‌تر است؟
#اقتصاد #تکنولوژی #سلامت #سبک زندگی #افزایش طول عمر
سوگیری در طراحی | وقتی تفاوت‌های نژادی را جدی نمی‌گیریم
۶ فروردین, ۱۴۰۱ | سلامتکمرنگ شدن کرونا فرصت مناسبی است که به آموخته‌ها و یافته‌های این دوران پرچالش فکر کنیم. یکی از اتفاق‌های مهم در ایام کرونا مشخص شدن این نکته بود بی‌توجهی به تفاوت‌های نژادی می‌تواند اتفاقی مرگبار باشد.
حتماً به خاطر دارید که در مقطعی که ظرفیت‌های بیمارستانی پاسخ‌گوی حجم تقاضای بیماران نبود، در سراسر جهان پروتکل‌هایی تدوین شده بود که بیمارانی را که میزان اکسیژن خون‌شان از حد مشخصی کمتر بود، برای بستری شدن در اولویت قرار می‌داد.
به زبان ساده‌تر، اگر کرونا داشتید و حال‌تان هم خوب نبود، اما اکسیژن خون‌تان از عدد مشخصی بیشتر بود، در بسیاری از نقاط جهان از شانس بستری شدن محروم بودید.
بر اساس گزارشی که اکونومیست منتشر کرد، بعداً مشخص شد بسیاری از دستگاه‌های اندازه‌گیری اکسیژن خون که با لیزر کار می‌کردند، روی پوست تیره و پوست روشن عملکرد متفاوتی داشتند (+).
خطای این دستگاه‌ها روی سیاه‌پوستان سه برابر سفیدپوستان بود. به این معنا که در مورد افراد سفیدپوست صرفاً در ۴٪ موارد ممکن بود اکسیژن خون بیشتر از مقدار واقعی برآورد شود. اما این خطا در سیاه‌پوستان ۱۲٪ بود.
بنابراین می‌توان گفت تعداد قابل‌توجهی از سیاه‌پوستان، در عین این‌که نیاز به بستری شدن داشتند، به خانه بازگشتند و سفیدپوستان به جای آن‌ها بستری شدند.
این پدیده را مصداق سوگیری در طراحی یا Design Bias می‌دانند.
احتمالاً می‌توانید حدس بزنید که با توجه به شکاف عمیقی که در بحث‌های مرتبط با نژاد وجود دارد، این پدیده هم به دو شکل کاملاً متفاوت تحلیل می‌شود. از یک سو می‌توان این موضوع را مصداق کامل جان باختن به خاطر نژاد دانست. این یک فکت است که نمی‌توان آن را انکار کرد.
از سوی دیگر مخالفان مدعی هستند که چنین نقدی صرفاً امروز و با مرور گذشته قابل طرح است. اگر آزمایشگاه‌ها و مراکز تحقیق و طراحی (از دارو تا مواد غذایی) خط‌های مستقل آزمایش بر اساس نژاد راه‌اندازی کنند، به سوگیری نژادی متهم می‌شوند.
ممکن است چنین گفته شود که اگر نمونهٔ اولیه به اندازهٔ کافی وسیع و متنوع انتخاب شود، می‌توان چنین خطاهایی را زودتر تشخیص داد. اما به خاطر داشته باشید که بسیاری از نژادها، خصوصاً آن‌هایی که در جوامع سرکوب شده و مورد ستم قرار گرفته‌اند، اساساً تمایلی ندارند نژادشان به عنوان یکی از «متغیرهای آزمایش» ثبت و بررسی شود. بگذریم از این‌که محقق هم ترجیح می‌دهد سراغ این موضوعات چالش‌برانگیز نرود و نژاد را به عنوان یکی از متغیرهای مستقل بررسی نکند.
به نظر می‌رسد ما هنوز در تشخیص مرز مناسب «توجه به تفاوت‌های نژادی» و «رها شدن از سوگیری‌های نژادی» موفق نبوده‌ایم.
خوب‌ترین بخش زندگی یک انسان خوب
۳ فروردین, ۱۴۰۱ | سبک زندگی, نقل قول«خوب‌ترین بخش زندگی یک انسان خوب
لحظاتی است که
به رفتارهای مهربانانهٔ کوچک گذشته است؛
رفتارهایی که نه نامی بر آن‌ها گذاشته می‌شود
و نه قرار است نشانی از آن‌ها در خاطره‌ها بماند.»
الکساندار وولکات
فرصت خوبی است که نظرات و تجربه‌های متممی‌ها را دربارهٔ مهربانی‌های کوچک زندگی بخوانید و اگر ایده یا تجربه‌ای دارید، در آنجا ثبت کنید:
پاورمک | زندگی امروز ما موزهٔ فرزندان‌مان محسوب می‌شود
۲ فروردین, ۱۴۰۱ | تاریخ, تکنولوژیآنچه در تصویر زیر می‌بینید، یک نمونه پاورمک ۵۴۰ شرکت اپل است که در گوشهٔ یک کافه در شهر تهران قرار دارد. بعید نیست شما هم نمونهٔ این دستگاه یا دستگاه‌های هم‌نسل آن را در جاهای مختلف دیده باشید و یا حتی نمونه‌هایی از آن‌ها در انبارهای خانهٔ خودتان وجود داشته باشد.
این لپ‌تاپ در دههٔ نود میلادی معرفی شد و از جمله لپ‌تاپ‌های پیشتاز عصر خود بود.
استفاده از ترک‌پد (صفحهٔ لمسی برای هدایت نشانگر با کمک انگشت) و بلندگوی استریو (در دو سمت بالای صفحه نمایش) از جمله ویژگی‌هایی بود که در زمان خود یک ابداع جدی محسوب می‌شد.
شاید برایتان جالب باشد که حافظه RAM این دستگاه ۴ مگابایت (و نه گیگابایت) بوده و رزولوشن صفحهٔ نمایش آن ۶۴۰ در ۴۸۰ پیکسل بوده است.
این لپ‌تاپ پیشرفته به یک CPU با سرعت ۹۹ مگاهرتز (حدود ۰/۱ گیگاهرتز) و ۱۲۰ مگابایت هارد دیسک هم مجهز بوده است. بنابراین کسی که امروز از یک فلش‌مموری بسیار معمولی ۳۲ گیگابایتی استفاده می‌کند، بیش از ۲۵۰ برابر این ظرفیت را در جیب خود دارد.
به نظر می‌رسد در تمام طول تاریخ حضور انسان بر روی زمین، ما نخستین نسلی هستیم که می‌توانیم وسایلی را که زمانی در دست داشته‌ایم، در موزه‌ها ببینیم.
اگر دیدن اولین کامپیوترها و ابزارهای محاسباتی دیجیتال برایتان جذاب است، می‌توانید به مطلب موزه تاریخ کامپیوتر یا CHM در متمم سر بزنید و آن را بخوانید:
اهمیت ریاضیات در مدیریت | شما بودید این بودجه را کجا هزینه می‌کردید؟
۲۳ اسفند, ۱۴۰۰ | بازاریابی و فروش, مدیریت کسب و کاربنیاد فورد (Ford Foundation) که نزدیک به یک قرن است در زمینهٔ کارهای خیریه و توسعه و رفاه اجتماعی فعالیت می‌کند، در سال ۱۹۶۰ تصمیم گرفت بودجه‌ای را به توسعهٔ مدیریت در آمریکا اختصاص دهد.
به نظر شما با این بودجه چه کار کردند؟ آیا دانشگاه تازه‌ای ساختند؟ آیا هزینهٔ تحصیل دانشجویان را پرداخت کردند؟ یا به انتشار چند کتاب، سوبسید دادند؟
نه.
آن‌ها با این بودجه هزینهٔ شرکت تعدادی از اساتید مدیریت را در دوره‌های «ریاضیات پیشرفته» پرداخت کردند. چون بر این باور بودند که مدیریت بدون ریاضیات، صرفاً به حرف زدن و کلی‌گویی منتهی می‌شود.
از جمله کسانی که با بودجهٔ بنیاد فورد در آن دوره شرکت کردند، می‌توان به فیلیپ کاتلر و جری مک‌کارتی اشاره کرد.
جالب این‌جاست که فیلیپ کاتلر در آنجا ایدهٔ چهار P را از مک‌کارتی می‌شنود که او هم به نوبهٔ خود این مدل چهارگانه را از ریچارد کلوئت نقل می‌کرده است. کاتلر پس از آن، این مدل را در کتاب مدیریت بازاریابی خود مطرح می‌کند و حرف زدن از چهار P (یا پنج P و هفت P و بیست P و …) از آن زمان به بخشی از سرفصل استاندارد کلاس‌های آموزش بازاریابی تبدیل می‌شود.
خلاصه این‌که آن دوره، جدا از کمک به ارتقاء دانش اساتید مدیریت و تغییر نگرش آن‌ها، اثرات ماندگاری هم در دانش مدیریت و بازاریابی داشته است (+).
اگر به اندازهٔ کافی با داستان ۴P آشنا نیستید یا انواع مدل‌های پیشنهادی از این دست را نمی‌شناسید، می‌توانید درس آمیخته بازاریابی در متمم را بخوانید:
آمیخته بازاریابی (۴P در بازاریابی و مدل‌های مشابه آن)
#مدیریت کسب و کار #بازاریابی و فروش
کاربرد اصلی صورتجلسه چیست؟
۲۱ اسفند, ۱۴۰۰ | مدیریت کسب و کار, نقل قولدین اچسون، وزیر امور خارجهٔ آمریکا در دوران ترومن، نکتهٔ مهمی را در مورد صورتجلسه بیان کرده است. او معتقد است که صورتجلسه را نمی‌نویسیم که بعداً دیگران با خواندن آن از محتوای جلسه مطلع شوند. بلکه هدف اصلی صورتجلسه این است که خودمان را در برابر خواسته‌های بعدی، مسئولیت‌های احتمالی و تبعات آن‌چه در جلسه روی داده، حفظ کنیم.
چنان‌که خودش به شکل مختصر می‌گوید: «هدف از صورتجلسه، دادن اطلاعات به خوانندهٔ صورتجلسه نیست، بلکه حفاظت از نویسندهٔ صورتجلسه است.»
شاید این حرف کمی تلخ و حتی غیراخلاقی به نظر برسد، اما هنوز افراد بسیاری معتقدند که در مذاکره، نوشتن صورتجلسه و تنظیم قرارداد، کسی موفق‌تر است که بتواند با جمله‌بندی مناسب، حداقل تعهد را داده و حداکثر تعهد را دریافت کند و امضایی که پای قرارداد از طرف مقابل می‌گیرد، به سپری محافظ برای خود او تبدیل شود.
این‌که چنین کاری غیراخلاقی است و اثربخشی جلسات و گفتگوها را کاهش می‌دهد، موضوع بحث ما نیست. اما خوب است به خاطر داشته باشیم که بسیاری از کسانی که روبه‌روی ما نشسته‌اند و از ما زیر قراردادها، صورتجلسات و فاکتورها امضا می‌گیرند، چنین نگاهی دارند.
اگر نکاتی که در درس مدیریت جلسات متمم گفته شده را به خاطر ندارید، پیشنهاد می‌کنیم دوباره به این درس سر بزنید. همچنین اگر به تقویت مهارت مذاکره علاقه‌مند هستید، می‌توانید فایل صوتی شصت نکته در مذاکره را تهیه کرده و گوش بدهید:
#نقل قول #مدیریت کسب و کار #مذاکره #نوشتن
جو بایدن یک فسیل است
۱۹ اسفند, ۱۴۰۰ | طبیعت و جاندارانیک گروه از محققان آمریکایی، فسیل یک ماهی مرکب خون‌آشام را که بیش از ۳۰۰ میلیون سال قبل زندگی می‌کرده، به افتخار جو بایدن نام‌گذاری کرده‌اند. به این شکل که نام علمی «سیلیپسی موپودی بایدنی» برای این گونه انتخاب شده است (+/+). این گروه گفته‌اند که به علت توجه ویژهٔ جو بایدن به محیط زیست با این کار از او قدردانی کرده‌اند.
لازم به ذکر است که این تنها موردی نیست که مسیر سیاستمداران با سایر حیوانات و جانوران تلاقی پیدا کرده است.
مثلاً پیش از این محققان یک موجود دو-زیست را کشف کرده بودند که سر خود را دائماً زیر خاک پنهان می‌کرد تا محیط اطراف را نبیند. گروه محقق، آن موجود را با اشاره به نام ترامپ نام‌گذاری کردند: درموفیس دونالدترامپی (+).
البته که این نام‌گذاری کمی جنبهٔ تمسخر داشت و به این نکته اشاره می‌کرد که ترامپ چشم خود را به روی دنیا بسته و چالش‌های زیست‌محیطی از جمله گرمایش زمین را جدی نمی‌گیرد.
حتی تصویری هم از این دو-زیست منتشر شد و با کمی ویرایش، چیزی شبیه موی ترامپ روی سر آن دو-زیست بیچاره قرار دادند تا شباهت‌ها بیشتر شود و بهتر در خاطر مردم بماند:
البته از این موارد استثنا که بگذریم، معمولاً نام‌گذاری جانوران از سر احترام انجام می‌شود.
مثلاً حدود ۱۶ جانور مختلف به احترام اوباما نام‌گذاری شده‌اند (+)؛ از یک گونهٔ عنکبوت یا یکی از انواع ماهی‌های مرجانی.
اما به نظر می‌رسد که هنوز این فرهنگ در کشور ما به عنوان شکلی از ادای احترام جا نیفتاده است. چنان‌که وقتی یک گروه از محققان، یک گونهٔ ماهی را به نام علی دایی نام‌گذاری کردند، این نام‌گذاری در رسانه‌ها با کمی شوخی و تمسخر همراه شد (+).